HİSSİZLEŞME CİNAYETLERİ

İçimde şiirler, kelimeler büyüdü de yazamadım hiçbirini. Tam aldım elime kalemi sızlayan kolumu yazacaktım ki, omzum ağrımaya başladı derken bacaklarım derken... Yok kalemim yetişemedi ağrıyan anlarıma. Aldım "kağıdı" önüme bir baktım kanlar içinde, imdat dedim bilmediğim bir bebeği düşürdüm. Hemen üzüldüm, bacaklarımdan sızan kanda doğsaydı dedim. Yardıma ihtiyacım vardı biri müdahale edecek mi? Ben jinekolog beklerken psikoloğum çıktı karşıma. Bu da mı psikolojik uydurmuyorum bebeğim nerde? Gülünecek kadar ciddi söyledi, içinde bir kadını daha öldürdün, kayıtlara göre Z harfli. Kahverengi koltuklu odaya aldı beni sonra anlattı güya ben hissizleşmek için öldürüyormuşum içimdeki benleri. Küçükken babaannem ölüm hissizliktir demiş, bilinçaltımda varmış yaşama yöntemlerim. Ben babaannemi sevmem ki diyecektim akılma takıldı Z harfi. Bir yas tutasım geldi sormayın. Zeynep mi yoksa dedim, tüm Z'lere kızıp mı öldürdüm onu. Yokladım gözlerimi ordalardı, kayıtlara da baktılar Zeynep değildi. Z yazmışlar sadece, meçhul bir cinayetten bu sefer içeri attılar beni. Ya kendinden öldürmediysen dedi kırmızı gözlü bir polis. Sonra mahkemeye çıkardılar beni, anlatmaya çalıştım neden o zaman ben kanayayım ki! Söz verdim tüm hakimlere kendimden cinayetler işleyeceğime bir A harfi feda edip çıktım.. N'ye uygun bir kıyafet almaya girdim ki ayna da bir kadın kaşları çatık ne kadar da çok bana benziyordu, koydum yanıma beni ağrıtanları, korktum acaba on(lar)a mı benzedim. Uvuzlarımız aynı sayıdaydı, hatta onun eli penisinde benim ki memelerimdeydi fakat kızdırdım da biraz bir türlü kaşları çatılmadı. Şimdi kim yenik, kim suçluydu, hangimiz daha insan daha düşmandı? Cevabı ararken masamın üstünde bir vicdan, derken bir tanesi yerde, işte işte yatağın üstünde bir başkası.. Hatırladım sonra soyunurken çıkarılıyordu öyle demişti tüm S'ler, A'ya mı vermiştim en son benimkini? Öldürdüm onu!! Aman ne üzücü...