HEP NEPAL BAYRAĞI ŞEKLİNDE ŞİİR YAZMAK İSTEDİM

gece öyle kaplıyor ki gözlerimi
göremiyorum kendimi
gece öyle bağlıyor ki ellerimi
dokunmayı unutuyorum
ayrı yataklarda yatıyorum kendimle gece
gece öyle giriyor ki aramıza
kendimden utanıyorum
unutmak-kendim
sokulamıyorum
gece öyle damlıyor ki boğazıma
soluk
alamıyorum
gece bitsin artık
çünkü ben
sonlanamıyorum

Bulut Üstü Kaymak Örtüsü

Yaşasın teknoloji ve dahi yaşasın modern dünyanın nimetleri.Enteresanlığımla paralel bir durum aslında, zira sabahın körüğünden beri para piyasalarının endişesi beni gerdi.
Kobi olup piyasa sansarlarını tartaklayasım var.
Karışık depreşmeli aşklı meşkli histerik konular daha bi eğlenceli sanki gibi...
Birsürü insan arasından sadece''iki'' taneydik,bu kadar çift arasından sadece ''bir''. Çiftken ''bir'' olmak mı güzeldir,yoksa insanlaşıp,bölünüp ''iki'' olabilmek mi?Benleşmek,bütünleşmek mi iyi,ayrışıp ikileşmek mi?
Kanımca,insanoğlu böldüğünü tekrar toplayamaz, nokta!

Şiyir denemeleri yapıyorum;

sessiz bir fırtına gibisin
seni beklemek doğum sancısını beklemek gibi.
bitti.
***
devinimsel boşluğunda kaybolmuş martı
bitti.
***
bazen rüyalarını görüyorum
sonra sen olup içinde büyüyorum
bitti.
***
tahammül(k)süzüm.
bitti.
***
Bencilliğimden şiyir sevemiyorum.
bitti
***

Sevgili Dostum;
İnsan, hayatında sadece bir kez doğru zamanda çiçek alabilir, o da cenazesidir.Tüberküloz modunda gezen anneciğimin ısrarıyla pekmez içiyorum sabahları aç karnıma.. Doğru zamanda çiçeklerimi alabilmek içün.
a-ha yine şiyir gibi düşünüyorum.
Karanlığın olmadığı, renklerini birbirinden ayırtedemediğim, erdem denen ''şey''in saçma olarak nitelendirildiği paralel bir düzlemdeyim şuvanda. Ne ben sana ulaşabilirim, ne de sen bana.
Ve bu yaptığım bir ulaşma çabası olarak algılandıysa essahtan af ola.
İçimdeki kurtçuklar dışarı çıkmak için debeleniyor.Umarım nefes aldırabilirim onlara…

Mercimek köfteli günler dilerim.

Unutuş ve Yokoluş Üstüne

Döndürüp döndürüp dilini
Sözcüklerimde aradığın
Bir anahtar sesi
Bir yüzük genişliği
Ellerinin
Ellerime sızmasının sebebi
Hayır! Ter değil döktüğüm
Ağlıyorum teninde
Geceleri
Kağıt yazısını kaybeder
Silgi kaybeder
Kendisini

İsrail'i Suçluyoruz

İsrail'in yardım gemisine saldırması üzerine sanal ortamda söylenen onca laf kalabalığına karşıt olarak ve bir kısım görüşe destek olarak; 'bütün devletler katildir' minvalinde; Camus'nun şu sözleri üşüşüyor aklıma:

"(...)Bugün kimse konuşmuyor( eski söylediklerini yineleyenlerden başka); çünkü dünyayı sürükleyen kör ve sağır güçler, öğütleri, haber vermeleri, yalvarıp yakarmaları dinleyeceğe benzemior. Şu son yıllarda gördüğüm bizde bir şeyi kırdı. Bu şey insanın güvenidir; o güven ki insanlığın dilini konuştuk mu bir başkasından insanca karşılık göreceğimize inandırırdı bizi. Gözlerimizin önünde yalan söylediler, insanı küçülttüler, sürdüler, işkencelere soktular. İnsanlar arasında sürüp giden uzun diyalog bitti."