KÖK(en)d-oftheAnkara

zaman zaman
zaman geçer aklımdan
hayallerin ötesinden
deliliğin kıyısından
ben nefret ettim hep
barda yalnız oturan adamlardan
şimdi karşımda bir ayna
sayıklıyor kendimi bana
duyulmuyor sözcükleri
her kelime bin damla
her kelime sen
her kelime bir imge
her kelime bir dost sanki
önden bıçaklayan
başlar şimdi
oscar ödül töreni
göremem yalnızlıktan
göremem sigaramdan
göremem kör değilim ben
ÖLÜMCÜL
bastığım toprağın altında yatan
bir adamla
ne konuşurum
ne konuşmam
ne ne gece gece
ÖLÜM
çal çal bana çal çal
az daha çal kaval
uyuyalım sonra
sen ay ben de çakal
beraber uluyalım
sen büyük
ben ünlü
oğlum uyum
ÖL